Asik Remzani - Iletisim

Âşık Remzâni

Yorum

İçerik

AŞIK NİMRİ DEDE ( İsmail Dehmenoğlu ) 6

Hazırlayan: Hasan OYTUN

1909 yılında Elazığ'ın Keban ilçesine bağlı Nimri (şimdiki adıyla Pınarlar) köyünde doğdu. Mahlasını köyünün eski adından almıştır. 12 yaşındayken baba ve annesini yitirdi. Kardeşleriyle birlikte yetim ve öksüz kaldı.

1925 yılında İstanbul'da yaşamakta olan uzak bir akrabası Nimri Dedenin yetimliğine acır ve kendisini İstanbul'a aldırır. Nimri Dede'yi İstanbul'daki Numune-i İrfan adlı bir okulda üç yıl okutur. Ne var ki okula geç yaşta başlayan Nimri Dede, yaşının büyüdüğü gerekçesiyle üç yıl sonra öğrenimden uzaklaştırılır. Aşık Nimri Dede'nin Hz. Mevlana'ya da bağlılığı bilinmektedir.

Nimri Dede, çoşku ve cebze ozanıdır. Tasavvufta hal ehli sayılıp da şiirlerindeki kafa tutucu deyimleri hoş görülen aşıklarımızdan birisidir. Tüm deyimlerini, çıkış noktası ne olursa olsun kutsal inancın sağlam temellerinde oturmakta gecikmez. Düşünce ve felsefesi Pir Sultan'ların, Kaygusuz Abdal'ların etkisini taşır.

Nimri Dede 1966 yılında Konya'da düzenlenen Türkiye Aşıklar Bayramlarına aralıklı olarak katıldı. (F. Halıcı)

Saz çalmayı bilmediği için yarışmalara atışma ve şiir dalında katıldı, büyük ilgi ve beğeni kazandı. 1986 yılında Hakk’a yürüdü...

-1-

Atamın beline inmezden evvel,

Şol kudretten terkip oldum da geldim.

Ana rahminde bir tezgaha düşüp,

Sureti insanı buldum da geldim.

Bütün azan o tezgahta dokundu,

Terkip olan kudret ol kaba kondu.

Tekamül müddetin dokuz ay on'du,

Orda nizamatla doldum da geldim.

İşte bu libasla geldim cihane,

Buna konup, bundan çıktım ayana.

Hoş gelsem sığmazdım hiç bu mekana,

Aşık Nimri'yim kul oldum da geldim.

-2-

Ben kendi kendimi bulduğum dem dem,

Küllü men aleyha fena elveda

Onda hak ile hak olduğum dem dem,

Çar anasır keti nuna elveda

Çok raksettim bu elvanın faslına

Şimdi bütün yüzler döndü aslına,

Can canan bir oldu misli misline,

Artık inan, ikrar, dine elveda

Ayan oldu vahde-hunun esran,

Habbelerde bile yoktur inkarı

Bu vech-i Hüdanm yoksa kenan,

Zaman, mekan, emr-i küne elveda

Mahlukat gafletle olunur ayan,

Hak, halk ile oldu; halk kaldı nihan,

Daim var göründü Hazret-i İnsan,

Cehlimle gördüğüm ane elveda

Ey Dede maksud'un sensin hakikat,

Bir yürümüş hakikatla şeriat.

Var kendi kendine eyle muhabbet,

Artık olsun namı şane elveda.

-3-

Bizi her nebatın her nüvesinde,

Terkibimiz Tanrı ferman eylemiş.

Her birinden bir yol açıp babaya,

Anada şeklimi insan eylemiş.

Sönmez bir ocaktır ana sevgisi,

Bilmem ki, bu nasıl Tanrı vergisi?

Ne zaman ki ana olsa birisi,

Canını yavruya kurban eylemiş.

Ana kainatın anahtarıdır,

Ana her varlığın iftiharıdır.

Ana bu Nimri'nin sadık yarıdır,

Çünkü her derdine derman eylemiş..

-4-

Eğer tabiatın özün ararsan,

Evvela var, hissi insanı öğren!

İdrak içinde ruh denen ceryanın,

Kalbinde yaptığı devranı öğren!

Hem tahlil et, mevcut olan kanını,

Neresinde bulursan gör canını.

Orada sarfeyle her imkanını,

Canın eğlendiği mekanı öğren!

Gör ne incelik var organlarında,

Beyne bağlanmışlar aklın yanında,

Havadis verirler tam zamanında,

Ordaki nizamı, erkanı öğren!

Öğren O dizilmiş kemiklerini,

Gör nasıl giymişler etle derini!

Sen bir yana koy da bildiklerini,

Nimri'den bu ilmi irfanı öğren!

-5-

Ey Dede maksud'un sensin hakikat,

Bir yürümüş hakikatla şeriat.

Var kendi kendine eyle muhabbet,

Artik olsun nami sane elveda. Öğren

Eğer tabiatın özün ararsan,

Evvela var, hissi insani öğren!

İdrak içinde ruh denen ceryanın,

Kalbinde yaptığı devrani öğren!

Hem tahlil et, mevcut olan kanını,

Neresinde bulursan gör canini.

Orada sarfeyle her imkanını,

Canin eğlendiği mekanı öğren!

Gör ne incelik var organlarında,

Beyne bağlanmışlar aklin yanında,

Havadis verirler tam zamanında,

Ordaki nizami, erkanı öğren!

Öğren O dizilmiş kemiklerini,

Gör nasıl giymişler etle derini!

Sen bir yana koy da bildiklerini,

Nimri'den bu ilmi irfanı öğren!

-6-

İkilik Kinini İçimden Atıp

Özde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim

Taht Kuralı Ariflerin Gönlüne

Sözde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim