Âşık Remzâni

HASRETİ    49

Hazırlayan: Hasan OYTUN

            Bu güne kadar Hasretî hakkında en geniş bize bilgiyi İsmail Özmen vermiştir. Özmen, "Alevi-Bektaşi Şiirleri Antolojisi" adlı kitabında Hamdullah Çelebi (1767-1836) ile Hasretî’nin aynı kişi olduğuna dikkati çeker. Hamdullah Çelebi şiirlerinde “Hamdullah” ve “Hamdi” mahlaslarını, sürgünde bulunduğu yıllarda da “Hasretî” mahlasını kullanmıştır. Özmen’in konuyla ilgili tespitleri şunlardır:

             “... asıl adı Mehmet Hamdi’dir. Hamdullah Çelebi, Feyzullah Çelebi’nin büyük oğludur. 1824 yılında babasının ölümü üzerine Hacı Bektaş Veli Dergâhı’na postnişin olmuştur. Osmanlı padişahı Mahmut II, Yeniçeri Ocağı'nı kapatılmasıyla Alevi dergahlarını da kapattı. Dergah postnişinlerinin çoğu idam edildi. 1827 yılında da Hamdullah Çelebi’ye idam kararı çıktı sonra Amasya'ya sürgün edildi. Şair olan Hamdullah Çelebi Amasya‘daki sürgün yıllarında Hasreti mahlasını kullandı ve nefeslerini bu mahlasla yazdı.‘‘

           Şiirlerinden de anlaşılacağı gibi derin tasavvuf kültürüne sahip bir şairdir. Konu gereği kullanmaya mecbur olduğu birtakım dini ve tasavvufi terimler dışında dili oldukça sade, şiir tekniği sağlam bir şairdir. Şiirlerin büyük bir bölümü Ali Celalettin Ulusoy´un hazırladığı "Pir Dergahından Nefesler" adlı kitaptan alınmiştır.

Kaynak:

İsmaıl Özmen - Araştırmacı, Yazar

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ TÜRKOLOJİ ARAŞTIRMALARI MERKEZİ, Doğan Kaya

Pir Dergahından Nefesler, Ali Celalettin Ulusoy (genişletilmiş ikinci baskı, Hüseyin Hürrem Ulusoy)

-1-

Ağlarsan sen kendi başına ağla

İçten içe ağlar yaran bulunmaz

Bağlarsan sen kendi yaranı bağla

Şu onmaz yarayı saran bulunmaz

Sırrın yada açma çek bu cefayı

Zamane dostundan umma vefayı

Unutma o anki zevk ü sefayı

Bir daha görecek zaman bulunmaz

Şer tohumu yeryüzüne ekildi

Muhabbetin badeleri döküldü

Gerçekler de bir pinhana çekildi

Gayrı geçmişteki ihvan bulunmaz

Sene bin iki yüz doksan başıdır

Ah ne yapam bu Hüda´nın işidir

Garib başım baranıdır kişidir

Bu coşkun ummanda liman bulunmaz

Hasreti ana gör der-bar-ı Şahı

Azdı yarelerim derman ilahi

Mü´minlerin Müslimlerin penahi

Sensiz dil yaremi saran bulunmaz

-2-

Aramızı karlı dağlar alınca

Gayrı dost eline gidip gelinmez

Yahşi tabip benim yarem sarmıyor

Beyhude söz ile menzil alınmaz.

Geçti zamanımız devir bozuldu,

Gülistan bezminin gülleri soldu

Çay taşları yakut kıymeti buldu,

Gevherleri ummana düştü bulunmaz.

Hasreti bu remzin keşfine delil,

Fikredip evvela sen kendini bil,

Meşhurdur söylenir dillerde iyi dil,

Sağ iken bir şahsın kadri bilinmez.

-3-

Aşk-ı hayâlin gitmez oldu serimden

Fehm edip kendini gören gam çekmez

Can cana baş başa didar didara

Sağ yare serini veren gam çekmez

Ol zaman can olan cananın arar

(Bil) Hakk'a hak sadık dost olan yarar

On iki kapıdan içeri girer

Sıdkınan Arafat'a eren gam çekmez

Tac-ı devlet vurur nişanlı olur

İlm ile cesedi batında yunur

Bin bir can içinde eşini tanır

Gediğinde merdan duran gam çekmez

Ey Hasretî böyle buldum gerçeği

Seni fehm etmez mi arifin bini

Sencileyin meydanda haddini tanı

Sırr-ı hakikate eren gam çekmez

-4-

Başı pare pare dumanlı dağlar

Ne belalı garip başım var benim

Felek hançerini sineme çaktı saldı

Kan ile yoğrulmuş aşım var benim

Felek sevdiğimi elimden aldı

Ne acep serimi sevdaya saldı

Kime dost dedim ise o düşman oldu

Dünyada bitmeyen işim var benim

Felğin deryası derin geçilmez

Ayrılık şerbeti acı içilmez

Çiçekler açılır gönlüm açılmaz

Yaz bahar ayında kışım var benim

Aşkın katarına çektim yürüdüm

Feleğin kahrına değdim eridim

Dünya mı kocadı ben mi çürüdüm?

Külli viran olmuş köşküm var benim

Hasreti’yim der ki merdi mert olan

Bu dünyada baki bir ben mi kalam?

Ecelim gelmez ki ölem kurtulam

Ne tükenmez ömrüm yaşım var benim

-5-

Bedehşan kaçkını put hayınları

Muhabbet olur mu Lut Kavmi'yinen

Kufe'de hilali atdılar hatta

İltifat olur mu Lut Kavmi'yinen

Aslı Şam olanda fayda bulaman

Yüz bin puta tapsan Hakk'ı bilemen

Peygambere ümmet vas(ı)ta olaman

Sen yakın olursan Lut Kavmi'yinen

Terk eyle bu cismi Hak senden bezer

Hain olan sofu yalanlar düzer

Şeyh Ca'fer onların dersini yazar

Girilmez erkâna Lut Kavmi'yinen

İkrârı bilmeyen inkâra lanet

Hünkâr'ı bilmeyen güm-raha lanet

Hasretî der cümle düşmana lanet

İkrarınız bozman Lut Kavmî'ynen

-6-

Ben  derdimi yandım Melek Aban´a

Bülbül feryad eder gül ağlar bana

Başım alıp gitsem ilden illere

Hemderdler ah eder çöl ağlar bana

Bu derde düşeli gülmedim bir dem

Bunca yıl yaşadım bitmedi elem

Bu aşkın elinden seyyah-ı alem

Yaran kara bağlar yol ağlar bana

Hasireti der ki görsen halimi

Kemane dönderdi kadd-i dalimi

Ah bir yol sorsanız arzuhalımı

Şahlar rahme gelir kul ağlar bana

-7-

Ben de bu dergahtan feyiz isterim

Vermemek şanınıza düşer mi?

Cümle mahlükattan edna beterim

Görmemek şanınıza düşer mi?

Bu dergahta Fuzuliler türemiş

Bak Virani gibi aşık üremiş

Aşık maksudunu pek çok aramış

Buldurmamak şanınıza düşer mi?

Ben Virani Yemini değilem

Geldim kapınıza garip sailem

Keşkülüme ne düşerse kailem

Boş döndürmek şanınıza düşer mi?

Elbette boş döndürmezsiniz ya Ali

Sana malüm bu gedanın her hali

Feyiz ister Hamdullah bir mevali

Mal etmemek şanınıza düşer mi?

-8-

Ben secdemi nur-ı cemale ettim

Münafık değilim dönmem duvara

Hakk´ın emri doğru rahına gittim

Boşa abdest için gitmem pınara

Aldığın abdesti bozmalı değil

Kıldıkça namazı azmalı değil

Öyle cami cami gezmeli değil

Bul bir kamil mürşid bağlan ikrara

Namaz kılmak ile Hakk´ı buldunmu?

Secde sücud kime anı bildin mi?

Cennet´te huri kızı var aldın mı?

Hasreti özün boşa yakma nara

-9-

Bir gönül düşürdüm çeşm-i ahuya

Cemal ü hüsnüne divane oldum

Aşk ile bend oldum ol mah-ı rüya

Kaşları hilale giryane oldum

Gönül giriftar oldu zülf-i siyaha

Merhamet eyleye nale vü aha

Teşrif edip heman ol bizim kaha

Nüş edip destinden mestane oldum

Şu,le-yi dildare oldum giriftar

Mahvetti vücudum hasretin ey yar

Bırakma hatırdan bendeni dildar

Hasreti ol yare pervane oldum

-10-

Bir güzel sevmisem alemde belli

Bir dükkan açtırdım sırça şallı

Muhabbette şirin sözlü hem tuti dilli

Neyleyim dünyayı alanın olsun

Nikab çekmiş görünmüyor yüzlerin

Cana hayat verir şirin sözlerin

Beni deli ediyor şahin gözlerin

Neyleyim dünyaıi alanın olsun

Hasreti‘nin işi gücü zarınan

Canım kurban olsun külli varınan

Pazarlığım iki değil “Bir“ inen

Neyleyim dünyayı alanın olsun

-11-

Bu deme hor bakma mevali isen

Sende bu irenkten ol yâre yâre

Bu bir gizli sırdır sürenler bilir

Hakikât güllerin der yâre yâre

Gerçek olam dersen hak sözü ara

Arif ulaştırır yetdiği yere

Sadıklar "Hak" derler "lâ" demez zira

Hak deyince hak olur sır yâre yâre

Üç huruftan yedi huruf derdinden

Bencileyin derdimendler derdinden

Evliyalar göçmüş benlik yurdundan

Sen de ol irenkten ol yâre yâre

Serinden varından başından geçip

Yahşıyı yamanı fark edib seçip

Bir kâmil mürşidin dolusun içip

Anda sâkin olup der yâre yâre

Hasretî’yim kimse bilmez hâlimi

Yâdlara derdirmem gonca gülümü

Hoyratlara uğratamam yolumu

Serim fedâ olsun bir yâre yâre

-12-

Bu ilme usule hizmet edersen

Külli varlığını geri dönderme

Haber alıp bir menzile erersen

Aldığın esrarı kimseye deme

Üçünen yediden haber alırsın

Dördünen dergahta bir yer görürsün

Farz-ı ayndır mürşidini bulursun

Mürşidsiz meydanda hiç lokma yeme

On ikide erişirse hidayet

On yedide otuz farzı temamet

Yirmi dörtte sadık olursun gayet

Sadık muhib olursun gelirsin ceme

Otuz altıynan yoldaş olursun

Kırkınan hesabı doğru verirsin

Geldiğin gittiğin yeri bilirsin

Tamamdır hesabın sakın gam yeme

Hasreti´yim menfadayım burada

Seyyide yetenler kalmaz arada

Yetmiş iki çeşit mal var sırada

Yetmiş bir kimedir biri kime?

-13-

Bugün bir mahitab yare düş geldim

Mail oldum hüsnün nur danesine

Bil ki dolu geldim sanma boş geldim

Aşıklar ser verir bir danesine

Mecazi olanlar canına kıymaz

Bin ayet okusan birini duymaz

Gerçek olan elinden varını koymaz

Birden telef eder merdanesine

Sevgili yar için serden geçmeli

Dost elinden dolu bade içmeli

Aşk atı yüğrüktür binip aşmalı

Aşık olanlar bir danesine

………….

Sevgili yar için serini verir

Bazı ahmak var geriye durur

Bak şu Hakk´ın mecnun divanesine

Divane Hasreti´m ol nazlı yarim

Güzeli methetmek kisb ile karım

Alan çok olur bektedir gevherim

Bin hazine kesilir her danesine

-14-

Bugün erenlerin şahını gördüm

Aman mürvet dedim darına durdum

Haki paylarına yüzümü sürdüm

Kamili mürşidin dermanı gördüm

Söyler cavidandan icrar esrarı

Kaldır perdeyi göster didarı

Müminin delili cömert haydarı

Canımın içinde cananı gördüm

Dost dostu görünce güller açılır

Pir elinden dolu bade içilir

Divanında kanı günahtan geçilir

Kamu günahlardan geçen sultanı gördüm

Ustadımsın göster bana doğru rahı

Göster bana mürşü hem kıble gahı

Sekiz cennetin ulu dergahı

Cennetin bekçisi rızvanı gördüm

Şap ana sırdır ol şahın mekanı

Şeş cihettir vücudun kanı

Dosta kurban verdim bu şirin canı

Derdimin tabibi lokmanı gördüm

Firdevs bahçesine benide yetir

Elim eteğinde divana götür

Üçler, beşler, yediler kitdeyhun getir

Kırklar meydanında erkanı gördüm

Hasreti`yim yetir benide dara

Saklaki tamuda yakmasın nara

Günahkarım nasıl varam divana

Divanda oturan sultanı gördüm

-15-

Dedi bir er bana pişman olursun

Hak´tan gayrı sırrın açma bir ferde

Vücudun şehrine sultan olursun

Eyyub gibi sabredersen her derde

Gözle Hak yolunu çıkma rızadan

İnayet olursa Bar-i Hüda´dan

Deler arş ü ferşi geçer semadan

Feryad-ı garibe olur mu perde?

Dostum sende nice namlar alırsın

Akıbet kurtulmaz gamda kalırsın

Eş olma namerde namerd olursun

Yar olmalısın sen merd oğlu merde

Bu bir gizli haldir açıklanamaz

Lokman gelmeyince yare sarılmaz

Zalimin zülmune Hak kail olmaz

Ya mazlumun ahı kalır mı yerde?

Hasireti sırrın yad ele deme

Arıt kalb evini kin kibir koma

Nasibin var ise gelir gam yeme

Zerrece kısmetin var ise serde

-16-

Delalet demişsin behey sofu ne batıl insansınız

Gece gündüz ezberiniz küfürlü insansınız

Hüve-l baki ne demektir bilmezsin dalaliniz

Hakka razı ol deyince küsüp darılansınız

İblis`e tabi olmuşsunuz din ü imanınız

Ne kadar vasfın eylesem gitmez şekk ü gümanınız

Ne ahd-i ikrarınız var ne peyman-ı damanınız

Mescidde ol Nur-u Allah`a hançer sokansınız

Kafir gibi la deyüben inanmazsınız ayete

Soyunuz kasteyledi Hüseyn gibi bir zata

Vardınız tabi oldunuz Yezid adlı lanete

Üzerine leşker çekip mübarek başın kesensiniz

Put-u Uzza´yı katleyle ki bulasın Tarik-i Hakk´ı

Men aref sırrına vakıf ol Alleme´l esma´yı oku

Ta ezelden ruhunuza öyle kar etmiş ki kör fakı

Şah Bakır´ın başına kiriş takıp katleyleyensiniz

Hamdullah fahir bilir ol hanedanın ismini

Kasdediben ey hainler çiğnediniz üstünü

Şad şad-man olup Şah Hüseyn´in yas günü

Doldurup şişeleri zıkkımlanıp içensiniz

-17-

Dinle gel beni arslanım

Kimse bilmez sırda idim

Davud oğlu Süleyman´ım

Bir zaman mühürde idim

Nuh ile gemiyi çattım

Deryada gözcülük ettim

Bunların carına yettim

Çağırana orda idim

Nice geldim nice gittim

Kar gibi dağlar erittim

Hud kavmini irşat ettim

Musa ile Tur´da idim

Eyyub ile çektim yare

Sinem oldu pare pare

Ya´kub ile düştüm zare

Yusufla kuyuda idim

Ahsen-i takvimde her dem

Vücuda geldim anneden

Bir hoş kokulu nergisden

Selman ile bile idim

Hızır ile alem gezdim

Hemi gördüm hem belledim

Kudret ilmin ezberledim

Rical-i gayib´de idim

Dört kitabda ayan idim

Hem din hem iman idim

İncil Tevrat Kur´an idim

Mü´minle niyazda idim

Muhammed Resul´e yettim

Bin bir kelam sohbet ettim

Mi´rac´da yoluna yattım

Hatem alan Şir´de idim

Kırklar´da Ali göründüm

Kudretin eli göründüm

Gün oldu Veli göründüm

Ezilen engürde idim

Ayet-i Kurba´da beyan oldum

Gahi sırr-ı nihan oldum

Horasan´dan sökün geldim

Urum´da hünerde idim

Bir tarik koydum Urum´a

Kimseler ermedi sırrıma

Mürsel´im geldi yerime

Kadıncıkla hürrem idim

Balım Sultan olub geldim

Muhibbana ilim verdim

Tarik-i nazenin getirdim

Akpınar Zemzem´de idim

Evvel Ali ahir Veli

Cümle erler dedi beli

Belli ettim doğru yolu

Bi ism-i Hayder´de idim

Hamdullah´ım gelip gitti

Nicesi gümana battı

Cümlemizi irşat etti

Gök Eşik´te Pir´de idim

-18-

Eğer mü’minliğe gayret edersen

Mü’minin bir gizli hâli gerektir

Bir kâmil mürşide biat edersen

Evlâd-ı Ali’den eli gerektir

“Men âref” sırrını bilmeyen nâşi

Pîrinin uğruna verir mi başı

Âl-i İmran olan sırr-ı Bektaşi

Gönül bahçesinin gülü gerektir

“Men âref” sırrını bilmeyen nâdan

Ehl-i beyt yoluna can fedâ eden

Esrar-ı hakîkat ilm-i cavidan

Her şeyden haberdar dili gerektir

Gerçekler madeni gülü hâr olmaz

Bin yıl emek çeksen kalan yar olmaz

Cihânda sorarsan “bilmem” der olmaz

Bileni bulmanın yolu gerektir

Ey Hasretî emeğini zay etme

Şâhin avın kargalara pay etme

Cevahiri çay taşına tay etme

Her şeyin emsali bile gerektir

-19-

Ehli-beyt düşmani yol hainleri

Yalan söyler neslim Ali´dir diye

Nicesin kendine biat ettirmiş

Tarikim Bektaş Veli´dir diye

Ehli-beyt´i taşlamaya başladın

Muaviye´nin isleğini işledin

Pir Balım Sultan´dan elin boşladın

Bizim şahtan senedimiz var diye

Ol adüler bir araya geldiler

Hünkar öldü diye dava kıldılar

Şahin senedine mağrur oldular

Atamızdan gördüğümüz bu diye

Kör sofu ikrarı küfr ile yalan

Biatı Hünkar´a muhibban olan

Ayete la diyen kafirdir inan

Lanet ol kavimin yoluna diye

Pir´de eli olmayana biat etmeyin

Kılavuzu şeytandır ona gitmeyin

Adem´den gayrıye secde etmeyin

Lehce-i Al-i aba haktır hü diye

Evvel Ali idi sonra Veli oldu

Ervahı pak olan aradı buldu

Kudret emri ile Cebrail geldi

Cümlesi hakkında ikrar bu diye

Hasreti´yim hatm el nebi kim oldu

Velilik fermanı Hünkar´a geldi

Bil-cümle erlerin nasibin verdi

Benden sonra evladımı bil diye

-20-

Ehl-i Beyt On iki imam aşkına

Canını odlara atmak görünür

İlm-i hakikatten anlar duyarsın

Varıp bir kerecik yetmek görünür

Rehberin destinden can u gönülden

Eğer anlar isen dört kitap bundan

Yüz sürüp payına On ik’İmamdan

Hüseyn’in demenin tutmak görünür

Cebrail’e rehberdir aslı nurdandır

Bu sır gayet sır içinde sırdandır

Hünkâr-ı Hacı Bektaş Şâh-ı Merdandır

Aslı Horasan’dan gelmek görünür

Cümle evliyaya ser-firâz oldu

Ol vakit inanan îmânın buldu

Gör sofi yoluna çok lânet oldu

Bektaşîler yolu ulu görünür

Ali ile Muhammed de geldiler

Sırrı diyenleri bâtıl kıldılar

Billah onlar mürşidini buldular

Varıp bir mürşide ermek görünür

Erenler bâbının yolu erkânı

Hakk Teâlâ onu halk etti kani

Hakikat burcuna dikti nişânı

İk’isimde kendi bir don görünür

Kulak verme şu dünyanın zevkine

Bugün fırsat elde koma yarına

Erkan tıraş olup hak dîdarına

Hasretî de der ki ermek görünür

-21-

Ehl-i irfan derilince bir yere

Hakikâten haber alanlar gelsin

Hacı Bektaş Veli Kutbülârifin

Hünkâra biatı olanlar gelsin

Yanlış yola gidip azan gelmesin

Cihanda serseri gezen gelmesin

Delilsiz sohbeti düzen gelmesin

Ehl-i beyt yolunu bilenler gelsin

Bir özün bilmeze biat etmeyen

Körlerin gittiği yola gitmeyen

Zerrece kalbinde hile tutmayan

Pak edip özünü silenler gelsin

Kâmil gerek kendi özün bilmeye

Hakk’ı icra edip yüze gülmeye

Dünya malı için gamda kalmaya

Gayret kılıcını çalanlar gelsin

Hasretî sözümü işit gel beri

Fırsat elde iken bulagör yâri

Dört kapıdan kırk makamdan ileri

Ulaşıp nasibin alanlar gelsin

-22-

El’aman katib-i Allam-ı kudret

Alnımıza yanılmış kara yazılar

Bir yandan gurbet il derd ile mihnet

Ah ettikçe kara bağrım sızılar

Can-ı muradıma etmedin derman

Bilmem ki kulundan var mıdır noksan

Bu gurbet illerde sefil sergerdan

Acep ne haldedir körpe kuzular

Hasreti ölüme hakdır demişler

Ölümden betere hicran demişler

Hubbül vatan minel iman demişler

Gönül ol sebebden vatan arzular

-23-

Erişti nev-bahar açıldı güller

Eyle şimden geri zar sarı bülbül

Bağrıma kar etti ol şirin diller

Yaktı ciğerimi nar sarı bülbül

Niçün ah çekersin bu çesmim seldir

Nutk eyle halini gel bana bildir

Senin intizarın bir gonca güldür

Benim ah ü zarım yar sarı bülbül

Hasreti çekerim türlü gamları

Yine geldi ayrılığın günleri

Senin ile sevdiceğim demleri

Feramüş eyleme var sarı bülbül

-24-

Evlad-ı Ali´nin yolun bilmeyen

Şeksiz şu cihanı körünen geldi

Tarik-i Bektaşi´ye elin vermeyen

Tabi-i şeytandır harınan gelir

Yarattı ervahı var etti Bari

Aleyke bi-Rabbike buyurdu Ali

İkrarın sahibi Pir Bektaş Veli

Nuru sulbden sulbe sırrınan geldi

Adem her dem hatasını bilirse

Urum eri Horasan´ı bilirse

Mü´min Ehl-i beyt´in yolun bilirse

Vasıl-ı Hak olup Pir´inen geldi

Kimi beli dedi Ali´ye erdi

Kimisi fehmetti serini verdi

Kimisi bilmedi beyhude erdi

Şehid-i Kerbela Hür´ünen geldi

Hasreti pirim Hacı Bektaş Veli

Evlad-ı Hüseyin neseb-i Ali

Kim inanmazsa o şeytanın kulu

La dedi ervahı harınan geldi

-25-

Evvela Nur-u Huda´dan Mustafa Murtaza geldi

Şefaat Hayrünnisa-i Fatıma-tüz-Zehra geldi

Olubtur Şebber ü Şibbir İmam Zeynel Aba geldi

Muhammed Bakır-ı Sultan, Cafer-i Rehnüma geldi

İmam-ı Musa-i Kazım, İmam Ali Rıza geldi

Taki, Naki, Şah Askeri, Mehdi Sahib-liva geldi

Emanet sahibi Hünkar ol hatm-i evliya geldi

Yolunda serin vermeye Hasireti geda geldi

-26-

Ey çeşm-i muhabbet zülf-i perîşan

Bu serim yoluna kurban görünür

Neyler bu cihânı derdine düşen

Kıblem meydandadır ferman görünür

Takatim tak eder kaddimi büker

İntizâr olanlar kanlı yaş döker

Ruhsarın “Ve’l-fethi” lisanın çeker

Kaşın arasında Kur’an görünür

Cemâlinde vechinde yayılan nûrlar

Ârife ayandır fark etmez körler

Efendimin nazar ettiği yerler

“Kâbe-i Beytullah” Rahman görünür

Görenler Serveri âlemler mâhı

Gönlümün arzusu erenler şâhı

Yine kime koydun dert ile âhı

Ey tabîp destinden derman görünür

Hasretî’m der sağa hile katılmaz

Sıdk ile sevenler taşra atılmaz

Rahmetinin nahyetine yetilmez

Dergâhında lutf-ı ihsân görünür

-27-

Ey nadan gafletten uyan halk eden Settar´a bak

İki cihânın güneşi Ahmed-i Muhtar'a bak

Erişegör Ehl-i Beyt'e kalmayasın zulümattan

Bende-i hanedân olup Haydar-ı Kerrâr'a bak

Şâh Hasan Hulgi Rıza  zehri nûş eyleyip

Vermeyip münkire fırsat bağrını taş eyleyip

Şâh Hüseyin Kerbelâ'da çeşmi kann yaş eyleyip

İki cihân serteser Kutb-u âlem Hünkâr’a bak

Şah İmam Zeynel´den geldi İmam Muhammed Bakır

İmam Ca´fer dilde kudret ilm-ü ledune okur

Aslımız Musa Kazım´dan SultanİIbrahim şükür

Hakikat ilhamı ol Piri Peyker´e bak

Şâh Rıza  Şâh-ı server şehit oldu Hak için

Taki dir mülküne sultan canımız Allah için

Naki yoluna ser vermiş imanımız pak için

Gezme cihânda serseri bir özgece kara bak

Askeri’ye asker olup din yolunda kıl gaza

Mehdî gelip de bir gün münkire ede ceza

Ruz-ı mahşer deyince bir senet gerek bize

Ey Hasretî o yerde sen başına bir çare bak

-28-

Felek senden bize bu mu hidâyet

Aksine döndürdün çarh-ı devranı

Yüz bin ülke yüz bin şehr-i vilâyet

Haraba döndürdün cümle cihanı

Bakmaz mısın aşıkların derdine

Hayaline ezberine virdine

Nakes kondu cömertlerin yurduna

Tilki kovar ülkesinden arslanı

Sultan Süleyman’ın katında iken

Şikârı dostunun destinde iken

Her kuş kanadının altında iken

Sarı kebe telef etti şahini

Ancak bu cefâya sabr etti Eyüp

Hüdâ’nın cefasın safaya sayup

Cahiller kâmile “Sen bilmen” deyip

Beyhudeler ciran etdi insanı

Ey Hasretî niye geldin cihana

Bilmedin mi eski devran bu hâne

Evvel kullar yalvarırdı Sultan'a

Şimdi minnetç’etdin kula sultanı

-29-

Gafil insan kervan kalmış ün eyler

Hele kulak ver de dinle sen seni

Bülbül veş kuvve-i gerdün eyler

Arayıp kusurun bil de sen seni

Erenlerin meta´ından al biraz

Gerçeği okuyup hem gerçekten yaz

Külli muhdesatı yarattı ustaz

Her icat bozulur bozma sen seni

Şah´ın defterinden geldi cihana

Özü salih değilse gider tufana

Bezirgan yükünü yetir irfana

Tayla meta´ını yükle sen seni

Her gelene büküverme kaddini

Yaramazdan sakınıver kendini

Ehli ol masivadan çöz kemendini

Gönlünü kalburla ele sen seni

Ele çalka bir çec getir meydana

Malum olsun Hazret-i Merdan´a

El delisiz olmaz gitme seyrana

Yetir bir gerçeğe elin sen seni

Ey Hasreti pişir söyle sözünü

Aşkın ateşinden alıp közünü

Gösterişi bırak indir özünü

Cümle dosta kemter kıl sen seni

-30-

Garip bülbül niçin gamlı yaslısın

Geçer kış günleri yaz var ucunda

Gül açılır gonca ile beraber

Güller solar sonra güz var ucunda

Senin derdin benim derdime paydır

Göremem gözlerin kaşların yaydır

Günlerim yıl geçer saatim aydır

Gözlerim yollar göz var ucunda

Bir saçı Leyla'da kaldı nazarım

Sair hublar ile yoktur bazarım

Ben güzelden hicab eder gezerim

Üzlete çekildim yüz var ucunda

Eğer bu sözümden hisse alırsan

Üç günlük dünyada beş gün kalırsan

Mağrur olma üç beş mangur bulursan

Güvenme çokluğa az var ucunda

Nasihat istersen bu sana yeter

Arifler malını alana satar

Dünya bir kumardır oynarsan üter

Yürü ey Hasreti iz var ucunda

-31-

Gel Ali sırrına ereyim dersen

Hacı Bektâş tarıkına giregör

On ik’mamları göreyim dersen

Evlad-ı mürsele serin veregör

On ik’aydır On İk’mâm nişanı

Hem kocar gencelir görmen mi anı

Kalbi eskidikçe yeniler teni

Aç gözünü bi'atını kılagör

Eriş Ehl-i Beyt'e dâmenini tut

“Yedullah” ayetin üstüne okut

Hatt(-ı) üstüva sırrın oku hatmin et

Divan-ı dergâhta makbul olagör

Şu dünya dediğin deniz misali

Ehl-i Beyt'tir Nuh gemisi emsali

Birleşip el veren görmez esfeli

Can çıkmadan başına bir çare gör

Ey Hasretî sözüm budur alana

Deccal kavmi emek verir talana

İkrar îmân kapısını bulana

Baş indir babına yüzler süregör

-32-

Gel nafile gezme divane gönül

Dostun bakıştığı demanı gözle

Alem kem işlekte olsa sana ne

Bir fitne devridir zamanı gözle

Külli şeyy´in erbabını arayıp

Sakın bir sir verme yüzün karayıp

Şöyle bir Hak ile halka yarayıp

Mürşid eşiğinde damanı gözle

Dü cihanda sultan, irşad eyleyen

Mü´minin kalbini dil-şad eyleyen

Mi´rac´da Habib´e cilve eyleyen

Sahib kudret Sırr-ı Yezdan-ı gözle

Kün deyip cihanı karar kıldıran

Levlake levlak kelamı indiren

Hem indirip hem emredip gönderen

Ezel ahd eylemiş peymanı gözle

Muhammed Ali´den Hasan Hüseyin

Zeynel Bakır Cafer Kazım hem Rıza

Ol nur-gevher Taki Naki Askeri

Ey Hasreti Mehdi zamanı gözle

-33-

Gel sevdiğim gamzelerin kan eder

Lütfeyle yüreğim yarelenmesin

Mah cemalin kasd-ı can eder

Kerem kıl ciğerim pârelenmesin

Aşık kimdir sana meyil vermeye

Kurban olup pak yüzünü görmeye

O ki kasdeylemiş gülün dermeye

Dilerim gülşenin harelenmesin

Hamdullah işitsin dost ahvalimi

Dud-u âh bürüdü dört yanımı

Görmeden almasın Mevla canımı

Ömrümün defteri karelenmesin

-34-

Gel Yezid evlâdı inkâr eyleme

Dertl’olun derdine dermân bulaman

Dönüp M(u)aviye'den ikrar eyleme

Mahşer meydanında ferman alaman

Yüz yiğirmi dört bin nebi serveri

Hasan Hüseyin’in nesli evveli

İmam Zeynel Bakır gevherin kânı

İkrâr etmeyince Hakk'ı bulaman

İmam Ca'fer Hakk'ın dîdarı nuru

Kâzım Musa Rıza mü'minin varı

Takî Nakî Hasan Ali Askerî

Muhammed Mehdi'ye cevap veremen

Muhammed’in nesli Ali'den geldi

Şems-ü Kamer`i de secdeye indi

Mü'min bi'at edip sücud eyledi

Eğer fehm etmezsen nasib alaman

Esirin imamı Seyyid Fazlullah

Didar-ı Peygamber nur-ı aynullah

Kamını taş etti inanın billah

Bende kılmayınca secde kılaman

Hasretî'nin bu sözleri vâcibdir

Efendim şanına Kurân şahiddir

İsmin yedi esma yedi ayetdir

Kulluk etmeyince necât bulaman

-35-

Gelip tarikattan haber almazsan

Gerçeği fark edemez hayvan olursun

Er olsanda marifetler göstersen

Mürşidi bilmezsen şeytan olursun

Esfelden çıkarıp bütün vücudun

Sürünü sürünü bulup Mabudun

Bağlamazsan bir yoluna umudun

Gelir hayvan gider hayvan olursun

Eğer aldınısa sırrı sevdayı

Başından def eyle hırsı kavgayı

Çıkar hevesinden yalan dünyayı

Varlık’tan geçersen Hakk’ı bulursun

Hasreti’nin sözü vardır bilene

Söyle sözünü dinleyecek olana

Münkirin sözleri çıktı yalana

Hünkar’ı bilirsen adem olursun

-36-

Her kim muhibliğe niyet edende

İşleğinde güzel hali gerektir

Ahd-i biat edip kamil mürşide

Evlad-ı Ali´den eli gerektir

Nushuma kulak ver tutma kallaşı

Ehl-i beyt uğruna vererek başı

Al-i imran oku sırr-ı Bektaşı

Batından haberdar veli gerektir

Gerçeğin sırrından ne anlar nadan

Ali´nin yoluna ser feda eden

Esrar-ı hakikat ilm-i cavidan

Gönül bahçesinin gülü gerektir

Mü´minin bahçesi güldür har olmaz

Yüz bin va´z eylesen kallaş yar olmaz

Gezdirsen cihanı haberdar olmaz

Hünkar Hacı Bektaş Yol´u gerektir

Hasreti´yim emekciğin zay etme

Şahin avın kargalara pay etme

Cevahiri çay taşına tay etme

Kişi ikrarına bağlı gerektir

-37-

Hünkâr Hacı Bektaş sırr-ı Ali’ye

Bi’at etmeyene iman mı vardır

Vahid Vallah deyü tasdik edince

Ya gayrı kimseye peyman mı vardır

Bâ-yı Bismillah’ta okunan âyet

Dört kitap tanıktır hakkında gâyet

Mürebbi mürşidlik onda tamamet

Dedi Habibullah güman mı vardır

Levlake şanında delildir bürhan

Yedi Yedullahım deyiptir Sübhan

Biat benim deyip Şimir-i Mervan

Hüseyn-i Kerbelâ’ya zaman mı vardır

La’net olsun batıl yola gidene

Hünkâr evlâdını inkâr edene

Ehl-i Beyt’ten gayrıya ikrar edene

Şeytan tapusuna derman mı vardır

Ey Hasretî ikrar iman uluya

Sırr-ı Sultan Balım Kızıl Deli’ye

Ana sek getüren Mervan kuluya

Ehl-i Beyt’ten gayriye iman mı vardır

-38-

İnsan-ı kamile ermeyen

Her olçumu dede sanır

Delil-i bürhan görmeyen

Gürültüyü deyiş sanır.

Beğenir kendi bed huyun

Gerçek erden almaz payın

İçer köşklerin ak suyun

Dost elinden bade sanır.

Gülüstan nedir bilmeyen

Muhabbet gülün dermeyen

Hünkar derğahın görmeyen

Samanlığı saray sanır.

Dost yaylasın yaylamayan

Aşk deryasın boylamayan

Hak yolunda cenk yapmayan

Körün taşı gaza sanır.

Hasireti verir serin

Faşetmez nadana sırrın

Bulmayınca sadık yarin

Hüsn-ü leyla suda sanır.

-39-

İptida dünyaya mektep kurunca

Hocamın dersini verdim idi ben

Melekler adem´e secde kılınca

Kırklar´ın kapısın açtım idi ben

Muhammed aşkına salavat verdim

Arşta meleklerin seyrine girdim

Nuh Peygamberle gemiye bindim

Necef Deryası´nda yüzdüm idi ben

Muhammed Mustafa´nın sırdaşı idim

Sultan Süleyman´ın kardeşi idim

Bozatlı Hızır´ın yoldaşı idim

Gürcistan ilini gezdim idi ben

Kâ´be-i Şerif i ben ihdas ettim

Derya´da balığın karnında yattım

Bu aşkın meta´ını çok aldım sattım

Salih Peygamber´e pazar idim ben

Musa ile Tur Dağı´nda gezerdim

Gahi kılıç vurur kervan bozardım

Gahi kalplerdeki sırrı çözerdim

Gönülden gönüle gezer idim ben

Davut Peygamber´e tambur yapardım

Çin´e Hindistan´a meta satardım

Aşka gelir kal´aları yıkardım

Adü sarayını yıktım idi ben

Uhud´da Peygamber´in carına yettim

Hayber´in kapısın koparıp attım

Kul olup Fazlı´ya kendimi sattım

Gadir Hum´da nutkunu duydum idi ben

Şahin idim Şah-ı Merdan kolunda

Ab-ı hayat için Necef Gölü´nde

Şehit düştüm Kerbela´nın çölünde

Sinemin yarasın sardım idi ben

Zulümattan şükür olsun kurtuldum

Yedi kere Hak mizanda tartıldım

Huda emri ile fakr ü faka tutuldum

Onu da kalbime yazdım idi ben

Virane cesette kuru kafayı

Üstaz olub hemen kurdum tefeyi

Dokuduğum bez değildi sefayi

İlmeği elimle çözdüm idi ben

Hamdullah´ım şükür gezdim cihanı

Carıma yetişti keremler kani

Bab-ı Velayet´te kevn ü mekanı

Bir abdal donunda gezdim idi ben

-40-

Men hevai meşrebim Al-i abadır sevdiğim

Lahmike lahmi imam-ı pişüvadır sevdiğim

Şehr-i ilmin kapısı müşkil-güşadır sevdiğim

Küntü kenzin sırr-ı genci hel eta’dır sevdiğim

Saki-yi Kevser Aliyye‘l Murtaza´dır sevdiğim

Mahzen-i ilm ü haya´ vü ma´den-i sıdk u safa

Şah Ali Seyyid-i şeyban-ı cennet-ül-ala

Yüzü Hurşid-i münevver cehr-i Bedr-ül-ebed

Matla´-ı mihr-i velayet pertev-i Huda 

Ol Hasan çeşmim çerağı Mustafa´dır sevdiğim

Ol dem oldu Ali´nin sevgisi aşkında sebak

Her birinin kurarım hicrine ah-ı nitak

Eylerim matem tutub tabiiyle sinem çak çak

Gam beyanında olsam teşne-leb zahm-ı helak

Ol Hüseyn-i Hak Şehid-i Kerbela´dır sevdiğim

Ben mürid-i ali oldum mezidi sevmezem

Gel beri teslim-i pir ol kim inadı sevmezem

Şimr-i mel´un ile Mervan pelidi sevmezem

Okurum canına lanetler Yezid´i sevmezem

Her dü alem server Zeynel Aba´dır sevdiğim

Gönlümü anın gam-i hicriyle mahzun eyledim

Hasretinde gözlerim yaşını Ceyhun eyledim

Ger ahın tütiyannı çesm-i pürhun eyledim

Rüy-i zerim cevherim aşkıyla altun eyledim

Namı Bakır hak-i payi kimyadır sevdiğim

Secde eyler baş eğip ruhsarına gökten hilal

Hüsnüne bir gün erişmez mihr-veş anın zeval

Cümle hatm olmuştur anda ilm ü irfan ü kemal

Iktida´ettim gönülden kavlin bi kıl ü kal

Ca´fer-i Sadık İmam-ı muktedadır sevdiğim

Çeşmine halk-i cihanın oldur ruh-i revan

Versem her vesile layıktır ana can-ı cihan

Kesf-i esrar eyleyip virdi hakayıktan nişan

Kudretinden eyledi nice kerametler ayan

Musa-i Kazım güzin-i evliyadır sevdiğim

Kaddi gibi bu cihan bağında bir servi sehi

Gülşen-i cennet olubtur daima seyrangehi

Huri gılmanın başında tacidar Hak deri

Horasan şahı hem cümle helaik serveri

Zübde-i piran Ali Musa-i Rıza´dır sevdiğim

Ehl-i rey olan alır tedbirinin şermendesi

Ba ü şehler derunundan çakeri efgendesi

Kullarını şad eder gam-gin iken her handesi

Bende oldum can-ı dilden boynu bağlı bendesi

Ol Taki Sultan cümle etkıyadır sevdiğim

Fatihadır Mushaf-ı hüsnünde kaş ile gözü

Ars-ı rahman levh-i mahfuz-ı ilahidir yüzü

Anlayın ayet-i Kur´an´dır anın her sözü

Nutk-u Hak´tır hem kelam-ı natıktır özü

Ol Naki sırr-ı Ali müctebadır sevdiğim

Asfiyanın bihteridir evliyanın mih-teri

Asitanında seza olsa onlar çakeri

Din yolunda oldur ey dil veren can ü seri

Arz-ı aşkın ser-amed ser-efrazı serveri

Askeri´dir Askeri ceyş-i Hüda´dır sevdiğim

Devr-i cehdi erişe fazl-ı Rabb-ül alemin

Zahir oldu üstüvandan Zülfikar-ı Şahı din

Kalmadı halk-ı cihan içinde ba´z u kibr ü kin

Sevdiğin kimdir haber ver Hamdiya bil gel yakın

Şah-ı adil Mehdi-i sahib livadır sevdiğim

-41-

Mir’at-ı Mir’aç-nâme

"Kün" dedi karar eyledi

Yeri göğü arşullahı

Çar Enasir” hâlk eyledi

Âdem-i Safiyullah’ı

Evvel Adem Hakk'ı bildi

Başına çok haller geldi

Alnına bir top nur indi

Âdem bildi Nûrullah’ı

"Velekad keremnâ" dedi

Melekler secdeye indi

İblis mel’un âsi oldu

Takındı lanetullahı

Adem'den zürriyet geldi

Hak emri dört gürûh oldı

Dördüne dört ta’at verdi

Evvel zikri Zikrullah’ı

Bir meniden izhar oldu

Adem'den nur Şit'e geldi

Ehl-i Hakk’ı tahkik bildi

Ve hem Şit Nebiyullah’ı

Açıldı Haşimi ırağı

Mustafa Murtaza tarikı

Bunca nebiler firağı

İbrahim Halilullah’ı

Halil'in evladı gelip

Ol zaman nur iki olup

Abdullah'dan Ebu Talip

Bilen bildi Beytullah’ı

Dü cihan güneşi Ahmed

Vahiy geldi oldu irşâd

Kâfirler ne bilsün ahad

Olıser Sırullah’ı

Abdullah’tan nebi zuhur

Dü cihanda oldu fahir

Ebu Talip'den etti zahir

Ali'yyün Velilullah’ı

Hak emretti Cebrail'e

“Habibim Mi'raca gele”

Önünce delili ola

Cebrâil Emirullah’ı

Dosdun selâmını aldı

Gönülleri şâdi kıldı

Cebrail rehberi oldu

Seyr eyledi Arşullah’ı

Sidret-ül-münteha vardı

Cebrail önünde durdu

“Bundan öte sana verdi

Sen görürsün ol Allah'ı”

Yalınız çıkarmak ister

Allah'dan olaydı destur

Arş melekleri muhtaçtır

Görmeye Habibullah'ı

Arş-ı muazzamdan girdi

Orda çok çok hâller gördi.

Orada bir nişan virdi

Hâtem-i Nebiyullahı

Yetmiş iki yerden geçti,

Hakk’ın emri ile açtı.

Birinci perdeye ulaştı,

Göründü Hikmetullahî

Ayak üzerine kalkdı

“Destur Ya Habibim” dedi

“Utanırım Ya Rab” dedi

Uzat destin Yedullah’ı

Cenâb-ı Hak el uzattı

Nûrı âlemi bezetti

Dü cihân fahrı gözetti

Gördü Hatemin Vallahi

Yedinci yerde idiler

Habib maksuduna irer

Doksan bin kelâmı sorar

Danışdı Kelâmullah’ı

Otuz bini şerîatta

Otuzbini tarîkatta

Otuz bini hakîkatta

Velî bilür Setrullah’ı

Olanları bilir bilen

Hakikate aşık olan

Gördü ki bir mahbûb oğlan

Habib bildi Sırrullahı

Destur aldı gitmek içün

Âleme irşâd etmek içün

Mü’minler vird tutmak içün

Tevhid virdi Zikrullah’ı

Kudret hazinesin bilip

Özüne iki sâil gelüp

Engüri hediyye alup

Secde edip Babullah’ı

Kırklar yolunu gözetti

Vardı kırkları şâz etdi

Oturdu bir niyaz etdi

Selman sundu keşküllahı

Selman'a bir üzüm verdi

Yar yari ol demde gördü

Cümlesi pervâne girdi

Döşediler aşkullahı

Kırklar muradını aldı.

Esrar-ı Hak galib oldı

Muhammed evine geldi

Gördü Ali Keremullah’ı

Ali anda niyaz eyler,

Doksan bin kelâmı söyler

Hatem’e temenni eyler

Verdi Şâh emrullah’ı

Çâr emânet fakrı geldi

Muhammed Ali'ye verdi

Ahir sahibi var idi

Bektaş-ı Kadesullah’ı

Şah Hasan Hüseyin geldi

İmam Zeynel pârelendi

İmam Bakır şehid oldu

Ol sırr-ı Kutbullah’ı

İmam Ca'fer din rehberi

Musa'yı Kâzım serveri