|
|
Âşık Remzâni |
|
|
|
Âşık Remzâni |
|
|
DERVİŞ KEMAL 35 Hazırlayan: Hasan OYTUN
1930 yılında Dimetoka'nın
(Yunanistan) Babalar köyünde doğdu. Asıl adı Kemal Özcan'dır. Doğduğu yıl
ailesiyle birlikte Uzunköprü'ye göç etti. Şiir yazmaya yaklaşık 15 yaşlarında
başladı. Herhangi bir ustası bulunmayan Derviş Kemal, edebiyatın yanında resim
yapmakta, keman, cümbüş ve bağlama çalmaktadır. 1950
yılında askere gidinceye dek çiftçilik yaptı. Askerlik dönüşü 2 yıl kadar noter
katipliği yaptıktan sonra, 1955 yılında adliyede çalışmaya başladı. Bu görevi
1983 yılındaki emekliliğine kadar sürdü. Önceleri
sevda ağırlıklı şiirler yazan Derviş Kemal, daha sonra Bektaşi düşünce
biçiminin de etkisiyle tasavvufa yöneldi. Ancak şiirlerinde toplumsal
sorunlardan insana ilişkin öteki tüm konuları da ayrıntılı olarak işlemektedir. Derviş
Kemal'in 1960'lı yılların sonundan itibaren Feyzullah Çınar tarafından
bestelenen şiirlerinin bir bölümü "Şah Damarı", (1996) adıyla
yayımlandı. Ayrıca yayına hazırlanmakta olan "Dost Gülleri" adlı
kitabı bulunmaktadır.
-1- Ağustosta kar yağarmış Yaş kemale erdiğinde Sona kolay varılırmış Göz menzili gördüğünde
Ayak geri yürür imiş Gözler şeşbeş görür imiş Sağlam ağaç çürür imiş İçine kurt girdiğinde
Saç aklaşır diş dökülür Takat biter bel bükülür Yaşamın ipi sökülür Postu yere serdiğinde
Can boğaza tıkılırmış İnsan hayli sıkılırmış Enkaz gibi yıkılırmış Son nefesi verdiğinde
Derviş Kemal eser yelim Hazan erer solar gülüm Birden herşey biter ölüm Defterini dürdüğünde
-2- Arkadaş gerçekten bülbülsen eğer Gülleri sevmezsen bana yaklaşma Hep sulak yerlere verirsen değer Çölleri sevmezsen bana yaklaşma
Yoksuldur sürekli yanıp ağlayan Horlanan ezilen sine dağlayan Kazmayı sallarken nasır bağlayan Elleri sevmezsen bana yaklaşma
Kültür erdem kurulundan ruhsatlı İnsanlığı çağdaşlığı ispatlı Yalandan arınmış şekerden tatlı Dilleri sevmezsen bana yaklaşma
Derviş Kemal der ki dünden ötürü Asılsız temelsiz kinden ötürü Irklardan mezhepten dinden ötürü Kulları sevmezsen bana yaklaşma
-3- Bana öyle hor bakmayın Gidin halka sorun beni Sakın haksızlık yapmayın Adilane yorun beni
Aklım kısa kafam darsa Sözüm gönül yaralarsa Halka kötülüğüm varsa Hemen çekip vurun beni
Dünya batmaz ben ölürken Keza kabre gömülürken Kefen dahi istemem ben Hasırlara sarın beni
Derviş Kemal sözü kesem Çünkü boştur ben ne desem Şayet iyi insan isem Ararsınız yarın beni
-4- Benim ızdırabım maziden gelir Kerbela gününden beri dertliyim Yol ehli olanlar halimi bilir Kerbela gününden beri dertliyim
Ta o günden beri yanıyor özüm Figanım bitmedi gülmedi yüzüm Yüreğim eziktir kurumaz gözüm Kerbela gününden beri dertliyim
Yazan kara yazmış alın yazımı Bir an dindirmedi yürek sızımı Kopardı telimi kırdı sazımı Kerbela gününden beri dertliyim
Kahpe felek hazan etti gönlümü Bülbül idim lal eyledi dilimi Ağarttı saçımı büktü belimi Kerbela gününden beri dertliyim
Derviş Kemal der ki yasımız haktır Yürek yarasının acısı çoktur Bizim derdimizin dermanı yoktur Kerbela gününden beri dertliyim
-5- Bir acayip yere vardım Baktım o yer meyhaneymiş Kimler vardır diye sordum Mensupları rindaneymiş
Güzel sözler duyup kandım Özden alev alıp yandım Ben onları sarhoş sandım Meğer hepsi mestaneymiş
Kamillerin nefesinde Anlam vardı saz sesinde Bu arifler meclisinde Meğer içki bahaneymiş
Orda vardı güler yüzler Bilimseldi bütün sözler Görüp anladım ki o yer Bir mekteb-i irfaneymiş
Derviş Kemal denemeyi Uygun görüp içtim meyi Böyle güzel fakülteyi Kınayanlar divaneymiş
-6- Bir bağda bir salkım üzüm olsam da Zamanı gelince kesseler beni Fabrikada dibeklere dolsam da Preste sıkarak ezseler beni
Pres beni iyicene sıktı mı Çekirdeğim kabuğumdan çıktı mı Şıra tavasına suyum aktı mı İnce eleklerden süzseler beni
Vaktiyle üzümken döndüm mü suya İçime çalarlar tahurdan maya Badehu doldurup ağaç fıçıya Aylarca hapsedip üzseler beni
Şaraba dönmüşsem takdire uyup İnsanlar bana da ihtiyaç duyup Fıçıdan çıkarıp camlara koyup Mecliste sofraya dizseler beni
Derviş Kemal der ki budur efkarım Gerçek insanlara yoktur zararım Dergah-ı Ali’de güzel dostlarım Kevser niyetine içseler beni
-7- Bir ömür boyunca horlandım ancak Buna rağmen seviyorum Ali’yi Çile çekip hayli zorlandım ancak Buna rağmen seviyorum Ali’yi
Şah’ı sevdim diye hakir gördüler Ak alnıma kara leke sürdüler Kimi zındık kimi dinsiz dediler Buna rağmen seviyorum Ali’yi
Nice iftiraya maruz kalmışım Yüreğimden derin yara almışım Çaresizlik girdabına dalmışım Buna rağmen seviyorum Ali’yi
Ali’yi seveni suçlu saydılar Bu nedenle nice cana kıydılar Bizim başımıza cennet koydular Buna rağmen seviyorum Ali’yi
Derviş Kemal bu aşk beni bezdirdi Yaşam boyu dert gönlümü yüzdürdü Yıllar yılı yobazlara ezdirdi Buna rağmen seviyorum Ali’yi
-8- Bizim cemimize kolay girilmez Nefsine uyarak azmışsan gelme Bu cemde kimseye ödün verilmez İnsanlık yolundan yozmuşsan gelme
Ummanlar dururken dalma göllere Yolundan yozup da düşme dillere Çıkarın uğruna şayet ellere İftira kuyusu kazmışsan gelme
İnsanlık yolunda bir ünvan kazan Mutluluk bulur mu şuurun bozan İster bir aşık ol istersen ozan Gerçeğe aykırı yazmışsan gelme
Derviş Kemal der ki kulak ver bana Ben tavır koymuşum gerçekten yana Doğruyu güzeli söylerim sana Bu gerçek sözlere kızmışsan gelme
-9- Boşlukta sallanan kürre-i arzın Dayanak noktası üç olsa gerek Lakin hakikatı münkir yobazın Kafasına sokmak güç olsa gerek
Münkirin farz deyip gittiği Mekke Kazanmak içindir bir gümüş sikke Gururla giydiği bere ve takke Başssız gövdelere taç olsa gerek
Erenler yoluna gönül verenin Korkusu tükenir Hakka erenin Gönül kapısında kalbe girenin Yaptığı en makbul haç olsa gerek
Göz ile görmeden yalan söylemek Ademi Ademden tefrik eylemek Oruçla Namazla cennet peylemek Tanrı'nın indinde suç olsa gerek
Derviş Kemal derki yemişiz taşı Gözümüzden döktük kan ile yaşı Kerbela da İmam Hüseyine karşı Çihat açan Yezit piç olsa gerek
-10- Bu dünyada yalnız kalmış Kulların kardaşı olsam Her kim haksız yara almış Gözlerinin yaşı olsam
Aşılmaz dağları delip Halkın imdadına gelip Dertlerini derdim bilip Hepsinin sırdaşı olsam
Ömür boyu naçar kalan Yoksullara gıda olan Lezzetini terden alan Emekçinin aşı olsam
Gönlüm ister kara günde Karar versem doğru yönde Keşke bu dünyada ben de Dertlilerin başı olsam
Derviş Kemal söz müsait Herkes olsun buna şahit Adsız gariplere ait Mezarların taşı olsam
-11- Dinin ilkesinden hisse kapmazsan Müslüman ve İslam olmak beyhude Tasavvuf yönünden yorum yapmazsan Sadece kulaktan dolmak beyhude
Hocanın fikriyle beraber isen Arapça okumak yeter der isen Kuranı Kerim’den bihaber isen Körce dine bağlı olmak beyhude
Gayri meşru işler Hakk’tan saklanmaz Kötü kişi Hakk indinde aklanmaz Vicdan pası akar suyla paklanmaz Kalp kirliyse abdest almak beyhude
İnsanlara tuzak kuranlar için Haksızlıkla vurgun vuranlar için Bu dünyada gönül kıranlar için Oruç tutup namaz kılmak beyhude
Derviş Kemal ne söylesen az olur Hak yolundan çıkan kişi yoz olur Ariflere sivrisinek saz olur Cahillere davul çalmak beyhude
-12- Doğurgan üretken insan yaşlanır Kişiyi kocaltan döldür bilesin Erdemli insanlar her dem taşlanır Yiğidi kocaltan dildir bilesin
Ozanlar onurlu hali peylerler Halkı uyarmayı sanat eylerler Bir ömür boyunca çalıp söylerler Ozanı kocaltan teldir bilesin
Bir an özgürlüğü hayal sansa da Serbest kalıp daldan dala konsa da Tatlı nağmeleri halka sunsa da Bülbülü kocaltan güldür bilesin
Bir başka açıdan hakkı severdi Her türlü çileye göğüs gererdi Sevdiği uğruna canını verdi Mecnun'u kocaltan çöldür bilesin
Derviş Kemal der ki Bektaşi kolu Gerçeğe hu deyip içerler dolu Yorulup bıkmadan sürerler yolu Dervişi kocaltan yoldur bilesin
-13- Dost dostunun cemalini Gördüğü an bayram olur Yüzünü dostun yüzüne Sürdüğü an bayram olur
Tutup dostun ellerini Duyup tatlı dillerini Dost dostunun güllerini Derdiği an bayram olur
İnan dostluk gereğine Gir insanlık süreğine Dost dostunun yüreğine Girdiği an bayram olur
Yüzler gülmüyorsa eğer Bayram olmaz imiş meğer İnsanlar insana değer Verdiği an bayram olur
Derviş Kemal halktan yana Dostlarımız tanık buna İnsanların derdi sona Erdiği an bayram olur
-14- Erenler yoluna girdim Haydar-ı Kerrar aşkıyla Ben bu yola emek verdim Haydar-ı Kerrar aşkıyla
İlden ile yolcu oldum Çok yerlerde mihman kaldım Nice güzel dostlar buldum Haydar-ı Kerrar aşkıyla
Gözümdeki pası sildim Dostluk neymiş iyi bildim Sizi sevdim size geldim Haydar-ı Kerrar aşkıyla
Fakir aciz yol oğluyum Erenlerin sağ koluyum Bilseniz nasıl doluyum Haydar-ı Kerrar aşkıyla
İrfan mektebini seçtim Sınav verip sınıf geçtim Dost elinden dolu içtim Haydar-ı Kerrar aşkıyla
Böyle bizim hallerimiz Keman tutar ellerimiz Nefes söyler dillerimiz Haydar-ı Kerrar aşkıyla
Derviş Kemal dilim dilim Rıza lokması yiyelim Hep birlikte Hüü diyelim Haydar-ı Kerrar aşkıyla
-15- Engelleri bir hamlede Yıkar gider dost gülleri Arkasına nice dostu Takar gider dost gülleri
Bakınmadan sağa sola Durmaz yürür vermez mola İnsanları dürüst yola Sokar gider dost gülleri
Söker atar tasaları Aydınlatır kafaları Aşktan yoksun insanları Sıkar gider dost gülleri
Açar zemheride kışta İzi vardır her nakışta Hamı hası bir bakışta Çakar gider dost gülleri
Kulak ver Derviş Kemal'e Düşmeyesin kötü hale Her kafada bir meşale Yakar gider dost gülleri
-16- Engin düşünceye daldığım anda Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım Ben benle baş başa kaldığım anda Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım
Bir deyiş dinlesem sazın telinden Dem vursa Serez’den Aydın ilinden Bir gül görsem koparılmış dalından Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım
Dağlar görkemliyse denizler mağrur Bulutlar nemliyse topraklar çamur Hele çiselese bir ince yağmur Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım
Bir kişi çarmıha diri çakılsa Bir fidan kesilip yere yıkılsa Bir eğri ağaca urgan takılsa Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım
Zalimler düşüme geldiği zaman Bir kabus uykumu böldüğü zaman Bir ilim adamı öldüğü zaman Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım
Ne zaman yüzümü garba döndürsem Gruba bakarak hayale girsem Güneşi batarken sararmış görsem Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım
Kemal der dünyaya geldim geleli Gözümün pasını sildim sileli Hasılı kendimi bildim bileli Bedrettin’i hatırlayıp ağlarım
-17- Ezildim yoruldum ama sonunda Nefis denen düşmanımı yendim ben Yerimi alınca halkın yanında Nefis denen düşmanımı yendim ben
Erenler cemine layık olunca İkrar verip ben kendimi bulunca Benlikten riyadan uzak kalınca Nefis denen düşmanımı yendim ben
Erenler ceminde Hakk’kı haklayıp Özümü yüzümü manen paklayıp Kendime yeterli gücü toplayıp Nefis denen düşmanımı yendim ben
Bağlı bulunduğum yerel törece İnsana verilmiş yüksek derece İkrarımı bozmadığım sürece Nefis denen düşmanımı yendim ben
Derviş Kemal der ki zayıftı dünkü Benim gerçek gücüm işte bugünkü Artık beni kimse yenemez çünkü Nefis denen düşmanımı yendim ben
-18- Görünmeyen sır perdesi ardında, Tanrı beni, ben Tanrı’yı yarattım. Akıl rahiminde, mantık yurdunda, Tanrı beni, ben Tanrı’yı yarattım.
Bir ağızdan “Kün” emrini buyurduk, Sonra arzdan toprak alıp yoğurduk, Kıvam bulup karşılıklı doğurduk, Tanrı beni, ben Tanrı’yı yarattım.
Erenler cemine girdiğim zaman, Pir önünde ikrar verdiğim zaman, Enel-Hak sırrına erdiğim zaman, Tanrı beni, ben Tanrı’yı yarattım.
Kemeri kuşanıp hırka giyince, Adem’in önünde başım eğince, Dudağıma ab-ı kevser deyince, Tanrı beni, ben Tanrı’yı yarattım.
Derviş Kemal der ki bu yol yorucu, Ve lakin gerçeğe erişir ucu, İrfan okulunda tahsil sonucu, Tanrı beni, ben Tanrı’yı yarattım.
-19- Gurur bilmem benlik bilmem Ünle aram açık benim Kavga bilmem kemlik bilmem Kinle aram açık benim
Soyluların al kanıyım Yoksuların kalkanıyım Ben bugünün insanıyım Dünle aram açık benim
Aldımsa da pek çok yara Hiç demedim aka kara Bana yeter bir tek lira Binle aram açık benim
Menfaatin tadı ile Hoca ile kadı ile Peri ile cadı ile Cinle aram açık benim
Derviş Kemal çekemedim Taşa tohum ekemedim Arapçayı sökemedim Dinle aram açık benim
-20- Hazzı gönüllere giren Dostluk gülü derler bize Dosttan dosta haber veren Seher yeli derler bize
Yalan görsek savuşuruz Gerçeklere kavuşuruz Doğruları konuşuruz Hakk’ın dili derler bize
Kah asıldık kah yüzüldük Can verirken dahi güldük Bir zamanlar deniz böldük Ondan deli derler bize
Erdem yollarını bulduk Halk yanlısı insan olduk Nice gönüllere dolduk Çağdaş veli derler bize
Derviş Kemal arza geldik Önce kendimizi bildik Kırklar meydanında öldük Canlı ölü derler bize
-21- Her yönüyle yoksul olan İnsanların ozanıyım Ömür boyu darda kalan İnsanların ozanıyım
Emek verip öğüt almış Kazancını eller çalmış Okumaktan yoksul kalmış İnsanların ozanıyım
Ensesinden teri akan İnsan kılığından çıkan Ocağında tezek yakan İnsanların ozanıyım
Halkı için derde giren Her çileye göğüs geren İnsanlığa hizmet veren İnsanların ozanıyım
Bombalara düçar olan Evden barktan yoksun kalan Savaşlardan yara alan İnsanların ozanıyım
Hiç kalmamış yüzü gülen Yok mu buna çare bilen Dünyada açlıktan ölen İnsanların ozanıyım
Kemal yaşamaya küsmüş Başlarına dertler üşmüş Yoksulluğa yenik düşmüş İnsanların ozanıyım
-22- İnsana ne gerekliyse Vardır bizim yolumuzda Kişi Hakk’a hevesliyse Vardır bizim yolumuzda
Yolu aramaktır koşul Sen de ara bu yolu bul Erdem için gerçek okul Vardır bizim yolumuzda
Muhammed’le Şahı Merdan Zebur Tevrat İncil Kuran Akıl mantık ilim irfan Vardır bizim yolumuzda
Biz bilmeyiz yalan hile Gerçeği getirdik dile Derviş Kemal Tanrı bile Vardı bizim yolumuzda
-23- Kardeş aklın eriyorsa Çağın Yezid’ini tanı Gözün bakıp görüyorsa Çağın Yezidi’ni tanı
Geçmişi çekip gündeme Rastgele kul hakkı yeme Her Sünni’ye Yezit deme Çağın Yezidi’ni tanı
Görgü bilgi alimliktir Kamil olmak salimliktir Yezit demek zalimliktir Çağın Yezidi’ni tanı
Gör ve izle sağı solu Gel incitme dürüst kulu Bak her taraf zalim dolu Çağın Yezidi’ni tanı
Kim ki bundan ilham almaz Attığı taş hedef bulmaz İyi insan Yezit olmaz Çağın Yezidi’ni tanı
Var ya sahte riyakar it Katil hırsız münkir müfrit Kötü insanlardır Yezit Çağın Yezidi’ni tanı
Derviş Kemal duymak için Kurallara uymak için Gerçek tavır koymak için Çağın Yezidi’ni tanı
-24- Manevi açıdan gayet zenginiz Can gözü açılıp bakanlar bizde İlimden irfandan yana enginiz Erdemli bilinçli dekanlar bizde
Oniki dekanın rektörü Merdan O’dur üstad O’dur konuşan Kuran Kabe’yi ziyaret misali her an Gönülden gönüle akanlar bizde
İkrar abdestini alanlar biziz Halka namazını kılanlar biziz Ömrünce oruçlu olanlar biziz Nefsini zindana tıkanlar bizde
Güvercin donuna girip uçarız Şu koca dünyaya ışık saçarız Zemheri ayında çiçek açarız Gülleri ambere kokanlar bizde
Derviş Kemal der ki takatım yetmez Bizdeki varlıklar saymakla bitmez Erenler menzile at ile gitmez Burak’sız Miraca çıkanlar bizde
-25- Ne yazık ki senelerdir Anlamadı bu halk bizi Bilemedim sebep nedir Anlamadı bu halk bizi
Bilmem kördür bilmem sağır Uykusu da gayet ağır İstediğin kadar bağır Anlamadı bu halk bizi
Ezildikçe daim sindi Ne güldü ne yaşı dindi Sola dedik sağa döndü Anlamadı bu halk bizi
Yıllardır çok şey önerdik Her konuda örnek verdik Onlar için hapse girdik Anlamadı bu halk bizi
Gel dedikçe geri kaçtı Başımıza dertler açtı Yediği çanağa sıçtı Anlamadı bu halk bizi
Koyan sağlam aşı koymuş Sonra dönmüş onu soymuş Cehaletin sonu buymuş Anlamadı bu halk bizi
Derviş Kemal neyse dünkü Tıpatıp aynı bugünkü Halkı sevmez oldum çünkü Anlamadı bu halk bizi
-26- Öyle sivri diken değil Keşke gonca gül olsaydın Küfre etmeyerek meyil Keşke ehli dil olsaydın
Dostlara hor bakıyorsun Gönülleri yıkıyorsun Ateş gibi yakıyorsun Keşke korsuz kül olsaydın
Eli hakir görüyorsun Çıkmaz yola yürüyorsun Acı yemiş veriyorsun Keşke kuru dal olsaydın
Çıkma benlik seferine Şer düşürme değerine Bet öten bülbül yerine Keşke suskun çil olsaydın
Sazlar varken köse değil Yosmadaki süse değil Baş düşmanın nefse değil Keşke dosta kul olsaydın
Buhar olup göğe ağdın Yağmur olup yere yağdın Umman olup bizi boğdun Keşke küçük göl olsaydın
Derviş Kemal taş yemişim Gelen taşa baş eğmişim Nidem size dost demişim Keşke sen bir el olsaydın
-27- Sakın demi hor görmeyin Bu dem bizi insan etti Deme kötü not vermeyin Bu dem bizi insan etti
Engür diye seçtiğimiz Manen değer biçtiğimiz Dost elinden içtiğimiz Bu dem bizi insan etti
Biz demleri derman bildik Özümüzü demle sildik Gördüğünüz hale geldik Bu dem bizi insan etti
Derviş Kemal temel cemdir Cemde içmek bir erdemdir Seveceksek sebep demdir Bu dem bizi insan etti
-28- Sen ademi hakir görme Adem sulbü nurdur hocam Bu dünyaya gelen herkes Hak indinde birdir hocam
Kimde ne var kimse bilmez Evvel ölen ahir ölmez Aşikar etmeye gelmez Bu konumuz sırdır hocam
Şu alemde neler saklı Cahillerin ermez aklı Sen mi haklı ben mi haklı Elbet bilen vardır hocam
Ele muska yazanların Büyü yapıp bozanların Hak yolundan yozanların Akıbeti nardır hocam
Hergün aptes almaz isem Camilere gelmez isem Beş vaktimi kılmaz isem Bir sebebi vardır hocam
Senin buna aklın ermez Gözün bakar lakin görmez Sözüm kulağına girmez Çünkü kafan dardır hocam
Derviş Kemal der inanma Adem denmez her adama Müslümanlık kolay amma İnsan olmak zordur hocam
-29- Senelerdir arıyorum Ey insanlık sen nerdesin Dinle sana soruyorum Ey insanlık sen nerdesin
Evin varsa numaran kaç Ara sıra telefon aç Tüm hainler sana muhtaç Ey insanlık sen nerdesin
Bizleri hiç takmıyorsun Yüzümüze bakmıyorsun Meydanlara çıkmıyorsun Ey insanlık sen nerdesin
Pis havadan boğuldun mu Halk içinden kovuldun mu Gizlendin mi kayboldun mu Ey insanlık sen nerdesin
Aydına hor bakıyorlar Bazen kurşun sıkıyorlar Diri diri yakıyorlar Ey insanlık sen nerdesin
Halkın imdadına ersen Zalim vicdanlara girsen Barış olur sen gelirsen Ey insanlık sen nerdesin
Derviş Kemal geldiniz mi Halimizi gördünüz mü Yoksa siz de öldünüz mü Ey insanlık sen nerdesin
-30- Sermaye-i aşkı sorarsan zahit Aşığın çektiği yar cefasıdır Bade nuş ettiğim sorarsan zahit Harabet ehlinin dem gıdasıdır
Ne çare çekmeli derd-i seren can Dosttan gelen sitem ikramdır ikram Coşkun sada ile çalıp çağırmam Meyl-i dünya değil aşk dalgasıdır
Muhabbet şemine yangun Kemali Hakikat bahrine dalgun Kemali Uslanır sanmayın Derviş Kemali Beş nokta üç harfin budalasıdır
-31- Silahların en iyisi Oy silahı oy silahı Kuşkusuz en geçerlisi Oy silahı oy silahı
O silahın yüzü aktır Kullanması yasal haktır Ondan güçlü silah yoktur Oy silahı oy silahı
Ne tetik var ne iğnesi Patlar ama çıkmaz sesi Silahların şahanesi Oy silahı oy silahı
Aklı olan yoldan sapmaz Başka silahlara tapmaz Kişileri katil yapmaz Oy silahı oy silahı
Söylesinler varsa bilen Bu silahtan var mı ölen Silahlarda önde gelen Oy silahı oy silahı
Derviş Kemal ilham kapar O nedenle oya tapar Kan dökmeden devrim yapar Oy silahı oy silahı
-32- Tarlada çalışan kadınlar var ya Yılın anaları onlardır işte Çileleri bitmez dertleri derya Yılın anaları onlardır işte
Tarlada ırgattır evinde köle Dürüst çalışırlar bilmezler hile Kurumuş haliyle benzerler çöle Yılın anaları onlardır işte
Tarla çapalarlar orak biçerler Bulanık göllerden sular içerler Hepsi felek çemberinden geçerler Yılın anaları onlardır işte
Çalışmaktan nasır tutar elleri İki kat olmuştur zayıf belleri Ömür boyu perişandır halleri Yılın anaları onlardır işte
Asla etli yemek yiyemez onlar İpekli kumaşlar giyemez onlar Derdini kimseye diyemez onlar Yılın anaları onlardır işte
Ekmek hamurunu onlar yoğurur Her biri beş altı çocuk doğurur Saçları vaktinden önce ağarır Yılın anaları onlardır işte
Günlük işi yarınlara bölmezler Hastalanır ama doktor bilmezler Gözleri yaşlıdır bir gün gülmezler Yılın anaları onlardır işte
Derviş Kemal gökten bir ferman inse Yoksulların kaderine değinse Bir kez olsun seçilmezler nedense Yılın anaları onlardır işte
-33- Yalandan riyadan hep kaçtık ama İnsanlıktan bir an uzak kalmadık Her zaman gerçeğe yaklaştık ama Tutar diye göle maya çalmadık
Acaba felek mi yaptı bir hile Hep bizlere reva görüldü çile Nefs atını tahrik ettik dem ile Buna rağmen dizginleri salmadık
Biz insanlık kisvesine büründük Özümüz ne ise öyle göründük Yoksulluktan naçar kalıp süründük Çıkar için kula köle olmadık
Derviş Kemal bize pençe taktılar Asıp kesip seyrimize baktılar Kimimizi diri diri yaktılar Ezildik üzüldük fakat yılmadık
-34- Yirminci yüzyılın sonuna geldik Artık cemler çağa uygun olmalı Eskilerden ne öğrendik ne bildik Artık cemler çağa uygun olmalı
Bilinçsiz mürşitler taviz vermiştir Mantıksız kurallar ceme girmiştir Şah-ı Merdan “çağa uyun” demiştir Artık cemler çağa uygun olmalı
Aydın insan çağdan geride kalmaz Giysiler kişiyi bilgili kılmaz Cübbede tekkede keramet olmaz Artık cemler çağa uygun olmalı
Elektrik varsa kalkmalı mumlar Rahata huzura ermeli Can’lar Arapça sözlerden kaç kişi anlar Artık cemler çağa uygun olmalı
Derviş Kemal herkes gözünü silsin Aydın mürşit bulup gerçeği bilsin Ayin-i cemlere yenilik gelsin Artık cemler çağa uygun olmalı
-35- Yüce Tanrım hiç saklanma Vallah billah gördüm seni Sen kendini gizli sanma Vallah billah gördüm seni
Akıl kibritini çaktım Mantık şamdanını yaktım Can gözümü açıp baktım Vallah billah gördüm seni
Kamu eşya ins ü cinde Gerek mescit gerek cemde Irksız farksız her ademde Vallah billah gördüm seni
Ben sendeyim sen bendesin Yüreğimin içindesin Varsın zahir yalan desin Vallah billah gördüm seni
Derviş Kemal der ki yarsın Nere baksam orda varsın Gören göze aşikarsın Vallah billah gördüm seni
Bazı şiirler ( Günümüz Alevi Ozanları, Ayhan Aydın, Sayfa: 368-385, CEM Vakfı Yayınları, İstanbul 2004) alıntıdır.
- Ozanlarımız - |
